Nazwana nową jakością wśród książek o megafaunie mezozoiku i kenozoiku, książka Krzysztofa Poznańskiego będzie ucztą dla każdego małego i dużego fana dinozaurów. Autor opisuje życie na Ziemi w dwóch erach, jednak to czas dinozaurów zdominował tematycznie to opracowanie.
Nie ma tu mieszania okresów, ignorowania tego, jakie zwierzęta żyły w kredzie, a jakie w jurze. Nie ma także powtarzania truizmów. Jest za to spokojny opis rozwoju i wymierania fauny zgodnie z chronologią, od wymierania permskiego począwszy. Autor patrzy na historię życia gatunków holistycznie, wiążąc ją z przemianami w obrębie skorupy ziemskiej i wpływem czynników zewnętrznych, takich jak ekspozycja słoneczna czy zmiana odległości Ziemi od Słońca. Obok rozprawiania się z mitami oraz powszechną, acz niedokładną wiedzą, K. Poznański dużo uwagi poświęca polskim odkryciom, takim jak lisowicja czy smok wawelski, a z kenozoiku - wpływowi zlodowaceń na polski krajobraz.
Czy wszystkie dinozaury wyginęły? Czy tyranozaur był najgroźniejszym drapieżnikiem, jaki chodził po Ziemi? Czy morskie pradawne stwory także możemy nazwać dinozaurami? Kiedy powstał pierwszy człowiek? Na te i inne pytania K. Poznański cierpliwie odpowiada, posługując się wywodem naukowym. Książka porządkuje wiedzę popularnonaukową o dinozaurach, ale nie tylko - drugą część opracowania stanowi prześledzenie rozwoju ssaków - megafauny kenozoiku oraz człowieka.
Książka przewidziana jest dla odbiorcy zainteresowanego tematem (jest to dość zaawansowana wiedza i mnóstwo nazw gatunkowych), przynajmniej w wieku nastoletnim.
Za książkę dziękuję wydawnictwu
Krzysztof Poznański, Dinozaury i wielkie ssaki, Wilga 2022
Komentarze
Prześlij komentarz